فقط خدا و حدیثه بخونن

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا تو خودت شاهد هستی که دعاگوی اونم و نگرانشم..و بدشو هم نمیخوام

خدایا من دیگه تحمل بودن توی این دنیای چرک و آلودگی رو ندارم

دلم میخواد منو ببری ولی خودت میدونی چه گیری کردم

میدونم

خودت گفتی نا امیدی از رحمتت بزرگترین گناهه

امروز خوب به این رسیدم که چرا گناهه

چون دقیقا مثل حدیثه که همه ی راها رو به روی منی که خالصانه عاشقشم بسته و اسممو گذاشته سریش 

چقد دلم یه طور بدی شد از اینکه تا میبینه منم فورا بلاک میکنه و... 

حالا میفهمم تویی که خداوندی وقتی اون بنده هات که عاشقش نی، از رحمتت نا امید میشن باعث میشه دیگه نیان طرفت . اونا بر اساس بزرگی خودت تفکر نمیکنن بلکه بر اساس بزرگی مشکلاتشون. و همین باعث شده  اونا تو رو در نظر نگیرن بلکه بر اساس معیارهای منیت خودشون که دم دستشونه.. 

خدایا حالا میفهمم چه حس بدیه و چرا این. گذاشتی بزرگترین گناه.. چون خیلی خیلی تلخ و دلشکننده است که طرف مخاطب به محض اینکه حس کنه کمترین بویی از حضور و حتی صدای نفس کشیدنت بیاد و بشناسه، فورا همه ی راه ها رو ببنده.. 

توی حادثه ی کربلا.. اهالی بستن همه ی راه ها، همونایی بودن که مقابل امام معصوم ایستادن.. 

حضرت عباس خواست برای بچه ها آب بیاره، ولی امیدشو نا امید کردن و به فجیعترین شکل شهیدش کردن.. 

خدایا دلم میخواد شهید شم.. خودت خبر داری چه آتیش شدیدی در نمه  چه بلای سختی سرم اومده.. طرف فقط و فقط خودشو میبینه انگار فقط اون حق زندگی داشته و ما نداشتیم. . من که فقط نفس میکشم.. همه ی کارهام و پیشرفتهامم بدون دله..

حدیثه..

تو خیلی خوبولی ای کاش اجازه نمیدادی آفت غرور همه ی قشنگیای شخصیتیت ببلعه..

تو نمیدونی درد دلتنگی شدید یعنی چی

نمیدونی چقد به سختی سر کردم و هر سری با یه زیارتی تضرعی چیزی تحمل کردم.. 

ولی از وقتی فهمیدم با چند نفر... 

دیگه کمرم بدجوری شکسته.. 

کسی که برام خاص عزیز بود.. و جگرم بود، اینجوری کرد باهام.. 

خدایا منو ببر که دیگه تحمل این دنیا رو ندارم