ملیکا جان تولدت مبارک

دختر پاکم، عزیز دلم.. ۶ سالگیت مبارک.. 

دخترم.. خمیدگی توی این سن کمت داغونم میکنه

غصه ی تو غصه منه.. تو سنی نداری و اینچنین کوله بار دهشتناک و گران غم روی دوش نحیف توست.. 

ملیکا جان.. 

عزیزم.. سن تو که بیشتر شده درک تو هم بیشتر شده و غم بودن غم رو بیشتر هضم خواهی کرد... 

تو از اول زندگی و در عین تک فرزندی.. با غصه ی سنگین مواجه ‌‌شدی و نتونستی حتی کمی کودکی کنی.. 

بغضم میگیرد وقتی یاد تو می افتم.. دخترم.. شرمنده ام که کمی دیر به دیر یادت میکنم.. 

به خدا داغونی زیاد خودم.. 

و حتی اینکه برای خودم وقت میگذارم و حتی ورزش هم میکنم، برای خاطر خدا و بقیست و نه اعتماد به نفس های خیابونی و . 

شرمنده ام که نتونستم درست به یادت باشم.. 

تولدت مبارک.. 

خدا بزرگه گل نازنینم

حال باباتم خوب میشه.. 

و دور هم جشن میگیریم