اونایی که برا شب یلدا پسته خریدند و خوردند..(کور شدن معرفت) _ زرنگ واقعی کیست

ترجمه: جن و انس را نیافریدیم مگر برای عبادت و بندگی..

و بعد خداوند از زبان پیامبرش صلوات الله علیه و آله، به مردمان خطاب کرد: عبادت و بندگی 10 جزء دارد که 9 تای آن روزی حلال و یک جز هم عبادت مرسوم..

روزی هم صرف پول در آوردن نیست.. بلکه خود روزی ، تبدیلات هم دارد. برای مثال وقتی پدر خانواده خوراک و پوشاک خانواده را خریداری میکند، آن خوراک و پوشاک روزی اهل خانه خ

هستند. 

از طرفی روزی میتواند حرام یا حلال یا ترکیب هردو باشد.. 

از طرفی اهل حق و اولیاء خالص خدا در باب روزی گفته اند که دو مسئله مهم است. چگونه در آمدن پول و چگونه خرج کردنش.. 

جدا از بحث افراط و تفریط در خرج کردن، 

نوعی از ترکیب حلال و حرام هم هست، که برای مثال، روزی (پول) با زحمت و حلال بدست می آید اما مثلا برای اعمال یا خرید های حرام استفتاده می شود. که من وارد این موضوع نمی شوم. 

اما نوعی هم هست.. که ممکنه آدم مومن نون زن و بچه رو حلال در اورده باشه، اما در خرج کردن مرتکب حرام بشه.. 

این دلیل نمیشه که چون شما پول داری، بری تو صف پسته و ی 200 هزار تومنی، پسته ای که خالصترین تولید باغات کشورمونه و کمترین دخلی به دلار نداره، بایستی و به بقیه هموطنانت تو این شرایط 

، با حمایت از ظالم، ظلم کنی.. فردای قیامت، تو باید به همه ی کسانی که بهشون ظلم کردی (میلیونها نفر) پاسخگو باشی.. فقط خود حساب و کتاب قیامت هزاران بار از سختترین زندگیهای دنیا سختتره.. 

زن و بچت شاید با دیدن پسته خوشحال بشن و بگن خدا رو شکر پسته ی شب یلدا ومونم جور شد و بی پسته نیستیم و از این حرفا.. 

تو با نوع خرج کردن حرام، باهمون پول حلالت، به دیگران ظلم میکنی و روزی حرام میاری خونه میکنی تو شیکم زن و بچه و فکر میکنی حالا یه شبه، دور هم خوشیم و خوشحالشون میکنم و از این حرفا.. 

اما نمیفهمی که داری حرام تو شیکمشون میکنی و چشم باطنشون رو کورتر میکنی و فردا روزی هر خطایی هر ظلمی هر سستی ای در اثر کور شدن معرفت و و بصیرت ازشون سر زد.. تو هم مقصری..  و روز قیامت روزگارتو سیاه میکنن.. 

هرچند هستن زنهایی که انقد معرفت و بصیرت قوی دارن که حتی اگه آقاشون پسته بیاره خونه، لب نمیزنن ( تعداد اینجور فرشته های شاید از هر ده هزار یک نفر باشه .. 

در پست قبلی در باره ی عوارض و عواقب صحبت کردم. اینجا میخوام بگم، هم عوارض سنگین و هم عواقب پدید خواهد آمد.. 

در روایات آمده که مومن باید زرنگ و باشد.. 

متاسفانه جامعه ی بیمار ما تصور بسیار غلطی از زرنگی دارند .. آنها لاشی بازی، دور زدن همنوعان، توانایی پیش بردن هدف به هر قیمت ولو با ارتکاب انواع گناه زبانی، پول در آوردن یا رسیدن به هر هدفی به هر قیمت را اسمش رو میگذارن زرنگی.. 

جامعه ی بیمار ما در نهایت خیلی بخواد سالم فکر کنه، صرف باهوش و زیرک بودن خالی رو اسمشو میگذارن زرنگ بودن.. و بعضا نگاه به دستاوردهای دیگران میکنند و میگویند فلانی زرنگ بوده به چه و چه رسیده.. 

اما مومن زرنگ است یعنی چی؟ 

یعنی میدونه کجا چی بگه کجا چی نگه

یعنی میدونه حلالیت مال به فقط در اوردنش نیست، و به تبدیلات پول به انواع مال و لقمه و... هم بسیار باید دقت کرد.. 

یعنی میدونه بار کج به مقصد نمیرسه.. 

یعنی میدونه دعوت عملی با اخلاق خودش یعنی چی

یعنی حدود تعادل رو میشناسه و اگرم میدونه که نمیشناسه، برای شناسایی حدود تعادل در هر مسئله ای و هر هدفی حتما اقدام میکنه.. 

یعنی میدونه چطور بین دنیا و آخرتش تعادل برقرار کنه.. 

یعنی حواسشو جمع میکنه حروم قاطی زندگیش نشه چون میدونه عوارض و عواقب بدی داره..

زرنگ اونیه که میدونه واکنشش هرجا چطور باید باشه.. 

مومن زرنگ اونیه که وقتی جایی گیر کرد، برای خروج از اون گیر کردگی، مجبور نیست حتما بزنه بقیه رو لت و پار کنه و داغونشون کنه.. 

زرنگ اونیه که ترس و شجاعتش بجاست.. و میدونه شجاعت در اعمال خبیثانه، شجاعت شیطانیه بلکه شجاعت باید در دفاع از حق باشه و حق فقط مال خودشو نفس خودش نیستگ. 

زرنگ و باهوش واقعی و اونیه که فراوان به یاد مرگه و مدام اعمالشو مراقبت میکنه

زرنگ اونیه که موظبه اعمال خوبشو تباه و ضایع نکنه

زرنگ اونیه که بفهمه هر گلی بزنه به سر خودش زده

زرنگ اونیه که بخاطر یک شب، به هموطناش ظلم نکنه بخاطر نظر احساسی زن که ممکنه در معرفت ضعیف باشه، بجاش همسر خودشو توجیه میکنه و به معرفت همسرش کمک میکنه.. نه اینکه جلوی احساسات صرف وا بده و به هر قیمت با نادونی به دیگران ظلم بکنه.. 

 زرنگ اونیه که از حرف و قضاوت مردم نترسه و خودشو بخاطر ترس از حرف مردم از قشنگیا محروم نکنه، بخاطر ترس از حرف مردم خودشو یا دیگرانو داغون نکنه

 زرنگ اونیه که حق گراست و اولویتش در همه چیز حرف حق و عمل حقه و حق رو فدای امور دنیا و اقتضائات دنیا و عرفهای زمانه اش نمیکنه

زرنگ اونیه که همه چیزو اول با حق میسنجه و بر اساس حق تنظیم میکنه و پیش میبره و بر اساس حق واکنش نشون میده نه اینکه حق رو با همه چیز بسنجه و قبول یا رد کنه.  و همچنین حقوق دیگرانو هم در نظر میگیره نه اینکه اسم خودخواهی و غرور رو حق بذاره..  

 زرنگ اونیه که موقع گیر کردن به دروغ پناه نمیبره، به خدا پناه میبره و به او توکل میکنه.. 

زرنگ اونیه که نفعشو در نفع دیگران و ضررشو در ضرر رسوندن به دیگران میبینه.. 

زرنگ اونیه مرتب برای خودسازی برنامه ریزی و اقدام داره.. 

زرنگ اونیه که هر اتفاقی رو که میافته، حتما به ریشه های اون اتفاق فکر میکنه و به یه جمع بندی از مجموعرعوامل اون رویداد برسه ( با دید عمقی) 

زرنگ اونیه که همه جوره مراقب و حواس جمعه که مرتکب ظلمی نشه

آه دلی رو در نیاره